Wandelen 2.0; kwaliteit en actie!
Actief wandelen voor jong en oud
Wandelen met je hond, dat doen we allemaal dagelijks. Maar wandel je ook ècht samen? Het lijkt wel een nieuwe trend, baasjes die tijdens het uitlaten van hun hond bezig zijn met hun telefoon. De baas bepaald waar, wanneer en hoelang een wandeling duurt. Tijdens de wandeling is er niet tot nauwelijks contact tussen baas en hond. Ze lopen samen, maar toch alleen. Vaak lopen mensen jarenlang hetzelfde ‘rondje om de kerk’. De enige verbinding tussen baas en hond lijkt het lijntje te zijn wat we een riem noemen. Zodra deze wordt losgekoppeld lijkt de enige verbinding tussen baas en hond compleet verdwenen te zijn, beide lopen hun ‘eigen’ wandeling. Erg saai voor zowel de baas als de hond, en dat is ook wat het uitstraalt. U herkent het vast; het zijn de hondenbazen die met de handen in de zakken, iets voorover gebogen hoofd en diep in gedachten in een constant looptempo zonder op of om te kijken met een ‘het-moet-maar-houding’ het bos doorkruisen. De typische houding van de ‘saaie’ bazen verraad vaak direct het type hond wat erbij hoort.
Type 1: de ‘halleluja ik ben los en ga uit mijn dak’ hond. Honden die zo weinig uitdaging en uitlaatkleppen aangeboden krijgen, dat ze compleet hyper de bossen doorsjeezen en overal als een malle op af stuiven. Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen, dat idee…
Type 2: de ‘ik loop hier wel maar zie zelf het nut er ook niet van in’ honden. Honden die al zolang zo weinig uitdaging of plezier hebben ervaren dat ze zich noodgedwongen in dit lot berusten, depressief worden en zich diezelfde ‘het-moet-maar-houding als hun baas aanmeten. Een soort zelfgeorganiseerde stille tocht.
Maar het kan ook anders!!!
Maak van de uitlaatrondes of wandelingen quality time voor jou en je hond! Je zult zien dat de wandeling voor beide gezelliger wordt en bovendien versterk je gelijk de band tussen jou en je hond.
Enkele tips om meer plezier te halen uit de (dagelijkse) wandelingen;
- Laat de hond zelf eens de route bepalen. Wij bazen hebben vaak exact in gedachten welke route we willen lopen, in welk tempo we deze route afleggen en we bepalen zelfs hoe lang en of er überhaupt aan een interessant ruikend plekje gesnuffeld mag worden. Draai de rollen eens om! De hond bepaald de route, het tempo en waar, wanneer en hoe lang er gesnuffeld word. Laat zijn neus het werk doen en laat hem ‘de wereld’ onderzoeken. Hier hoef je echt geen pup voor te zijn! Ook oudere honden halen enorm veel informatie uit hun omgevingsgeuren. Het snuffelen en speuren geeft de hond geestelijke voldoening, doordat de informatieverwerking van alle geuren enorm vermoeiend is voor een hond.
- Snoepjes of eten zoeken. Strooi eens een handje vol brokjes/snoepjes in hoog gras of tussen de struiken/bladeren en laat je hond alle snoepjes zoeken. Deze activiteit kun je ook gebruiken voor een maaltijd brokken. Heb je een hond die zijn eten binnen 1 minuut naar binnen schrokt? Probeer dit dan eens, hij zal hierdoor gedwongen rustiger eten omdat hij zijn brokjes één voor één op moeten scharrelen.
- Maak gebruik van objecten die je tegenkomt. Een omgevallen boom is leuk om overheen te springen, onderdoor te kruipen en een dikke boom kun je zelfs als evenwichtsbalk gebruiken. Bomen met een ruwe bast kunnen prima dienen als snuffelboom. Stop brokjes tussen de spleten in de bast en laat je hond de snoepjes eraf/eruit halen. Stuur je hond om een boom of paaltje, laat hem zijn voorpootjes op een bankje zetten, zitten op een boomstronk, balletje zoeken tussen een hoop bladeren. Wees creatief en je zal zien hoeveel leuke dingen je onderweg tegenkomt.
- Kijk naar wat je hond zelf leuk vindt om te doen. Sommige honden creëren hun eigen ‘werk’; spelletjes of activiteiten. Loopt jouw hond vaak met zijn neus op de grond, maak er gebruik van en ga speuren of zoekspelletjes doen. Is graven een favoriete hobby van je hond, verstop zijn bal (of iets lekkers) dan eens door hem in zand te begraven zodat je tegemoet komt aan deze behoefte van je hond. Geef je hond de ruimte om zichzelf te zijn en geef hem regelmatig de kans om lekker zijn eigen gang te gaan. Sta ook eens stil tijdens de wandeling en kijk wat je hond doet, misschien vind hij het wel heerlijk om even rustig rond te scharrelen ipv een route zo snel mogelijk af te leggen.
- Onderhoud de commando’s die je je hond hebt geleerd. Tijdens een puppycursus zijn de bazen vaak fanatiek in het aanleren van commando’s als zit, af, blijf, naast, hier etc. Maar het is ook belangrijk om deze oefeningen te onderhouden zodat je de meeste kans hebt dat commando’s betrouwbaar blijven. Roep uw hond onverwacht eens ‘hier’ en beloon hem met zijn favoriete snack of bouw de zit-wacht oefening uit, waarbij u steeds verder weg kunt lopen bij uw hond voordat u hem het commando ‘hier’ of ‘vrij’ geeft. Blijf het als een spelletje benaderen en het luisteren naar de baas blijft leuk. Wissel de oefeningen af waardoor het voor de hond spannend en onvoorspelbaar blijft!
- Verstoppertje in het bos. Honden vinden het geweldig om te zoeken. Wanneer je alleen met je hond op pad bent kun je bijvoorbeeld zijn favoriete speeltje verstoppen tussen stuiken, onder een hoopje bladeren of onder een laagje zand. Geef uw hond het commando af-blijf terwijl u enkele (tientallen) meters verderop het speeltje verstopt en geef hem wanneer u weer terug bent bij uw hond hem het commando ‘zoek’. Wanneer u samen in het bos loopt, kan één van beide personen zich verstoppen in het bos. Spreek samen een seintje af (bijvoorbeeld de mobiele telefoon over laten gaan), zodat de persoon die bij de hond blijft weet wanneer hij de hond het ‘zoek’ commando geven kan. Bouw dit wel langzaam op, ga de eerste keer bijvoorbeeld achter een muurtje staan 20 meter verderop, zodat de hond gegarandeerd succes ervaart en leert wat de bedoeling is.
Veel wandelplezier gewenst!
